De ronding van Cape Wrath verloopt onder wat spanning. Vanmorgen om 5 uur vertrokken uit Loch Eriboll. De navtex belooft een severe gale in Fair Isle (gebied waar wij zijn) “later”. “Later” was echter gisterenavond om 22:30u. Inpakken en wegwezen. Dat lieflijke ankerplaatske willen we toch liever niet uittesten bij 50 knopen wind. Wij dus weg voor het “later” is. Zo snel mogelijk het hoekje om (Cape Wrath) voor een severe gale ons “het hoekje om helpt”.
De boot stormklaar gemaakt (stormfok op de profurl NX 2.5), alles zeevast gezet, eten (snelle suikerbommen) en drank binnen handbereik gelegd, routes nagekeken, uitwijkmogelijkheden besproken, zeilkleding en reddingsvesten aan, lifelines klaargelegd. Geen wind. Een uur later, geen wind. Twee uur later, we ronden ondertussen Cape Wrath, nog steeds geen wind. We beginnen ons te ontspannen en wuiven bijna relaxed naar een mooi geschilderde vissersboot vol toeristen die blijkbaar net vertrokken is uit Kinlochbervie hier vlakbij. Tot zover de severe gale. Wij lopen even Loch Bervie binnen om de “stormuitwijkplaats” te bekijken die wij voor onszelf hadden uitgestippeld.
Loch Bervie is een natuurlijk gevormde haven, makkelijk aan te lopen en goed beschermd bij elke wind. Het vissershaventje (Kinlochbervie) heeft één ponton voor jachten en is goed beschut. De navtex heeft ondertussen alle stormwaarschuwingen gecanceled.
Reacties