Er staat een pittige Zuidwester, eindelijk nog eens wat zeilen, dat is toch wel drie dagen geleden. We besluiten om een stapje verder naar het Zuiden te zetten. Bestemming Loch Inver. Daar moet een ponton liggen voor jachten tot 12 meter volgens de Imray Yachtsman’s Pilot “Skye and Northwest Scotland” (goe boekske). Na 4 dagen ankeren de aangename luxe van vers water en elektriciteit en wie weet, misschien wel douchen. Een mens kan nog steeds blij worden met de kleine geneugten des levens.
Opkruisen, de eerste keer deze vakantie. Met tij mee rond Point of Stoer want daar loopt 4 knopen. Eens de bescherming van de eilandjes voorbij waait er een leuke 20 knopen wind (true). Er staat een ferme zee want wind tegen tij. De RepoMan neemt “stoer” de golven. Een enkele keer komt een grote breker frontaal over de buiskap. Azuur, wit en groen! De iphone en ik nat tot op het bot. Het water is ferm koud. De smartphone laat weten dat hij met deze behandeling niet akkoord gaat door spontaan enkele mensen op te bellen, over te gaan op stembediening en tenslotte uit te vallen. Leuk dat onze Ipad in een waterdichte hoes zit en lekker droog binnen ligt.
Eens Point of Stoer gerond duiken we met een knik in de schoot de baai in. De RepoMan loopt zijn 8,5 knopen.
Heerlijk zeilen, stralende zon, lekker warm windje, prachtig decor: “Tiny in Schotland.”
Reacties