Dieppe
Een van de saaiste stukken bij het moeizaam opklimmen in het kanaal is la baie de Seine. Daarna wordt het leuker. Cherbourg, de Kanaaleilanden, Bretagne… Ik heb hier dan ook niet veel over te melden buiten het feit dat we aan Barfleur ’s morgens om vier uur plots 27 knopen wind in de maag gesplitst krijgen, we snel onze grote genua (130 %) moeten wegrollen, de spi-val tussen de rolgenua draait en we dus in het donker op het voordek moeten rondhannessen tijdens de ronding van Barfleur. Kenners weten dat daar wegens de stroming een zéér vervelende golfslag kan staan vooral bij wind tegen tij.\r\n\r\nEnfin, leuk is anders maar met de kleine fok, de tij mee en de stijve bries (tegen) lopen we daarna in recordtempo Cherbourg binnen.
Op Alderney begint de vakantie pas echt. Met prachtig weer voor anker in de baai, rondlummelen met de bijboot, zwemmen (heel even) in het heldere ijskoude water, fietsen op het eiland. Heerlijk.
St. -Petersport blijft toch vooral een luidruchtige ervaring. Letterlijk àlles maakt er lawaai. Tot overmaat van ramp is er ook nog een formule 1 gebeuren in de straten van de stad. Ik ga lekker zwemmen in de natuurlijke zwembaden en daarna behoorlijk onderkoelt shoppen. Ik koop een hoop truien (die ik volstrekt niet nodig heb).
We leren een Duits koppel kennen dat een jaar lang met hun drie kinderen gaat rondzeilen. Ze zijn net vetrokken. We wisselen ervaringen uit en hebben een gezellige internationale avond (naast ons ligt een Engels gezin met hun volwassen zoon). Voor de zoveelste keer moeten we het verschil tussen de Duitse en de Belgische vlag uitleggen. Het ontwapenende zinnetje dat we meestal voorbehouden voor deze situatie: “We were occupied you know”, kunnen we nu even niet gebruiken. Dat ligt nogal moeilijk als je net de betreffende Germanen hebt uitgenodigd op je boot.
We spreken met de Duisters af om elkaar binnen een dag of tien te treffen in A Coruna.
Aber Wrac’h staat alles in het teken en ter voorbereiding van de havenfeesten in Douarnenez. Van alle kanten komen oude zeilschepen opdagen. Prachtig. Doedelzak spelers, mini orkestjes, sfeer en een schitterende zonsondergang met bijhorende muziek zijn ons deel. Bretagne op zijn best. En het weer blijft maar mooi.
Morgen Camaret.
Reacties