De tocht van Vilano naar Porto bevat dezelfde ingrediënten. Veel zon en veel wind. Oftewel, vertrekken en aankomen met ongeveer 35 knopen. De fok hebben we maar zo gelaten. Beter een gereefde genua die we gemakkelijk en altijd kunnen wegrollen. We sjeezen tegen 9 knopen naar Porto onder volle genua (veel wind went snel).\r\n\r\nPortugal staat ons eigenlijk veel meer aan dan Galicië, qua mensen toch alvast. De Portugezen zijn vriendelijk en toegankelijk. Ze zijn ook véél communicatiever in vergelijking met de nogal stroeve Galiciërs. Iedereen spreekt hier Engels.
We kiezen ervoor om de rivier Douro op te lopen. Douro Marina lijkt ons een goed geëquipeerde uitvalsbasis om een verkenningstocht in Porto te organiseren.\r\n\r\nVeel Belgen en Nederlanders in de jachthaven. We komen onder andere de Titan van Mike de Bruin tegen, de eigenaar van Pinksails. Hij is met vrouw en kinderen onderweg naar de Middellandse Zee. Ook enkele boten die we via de AIS hebben gevolgd en die we nu real life leren kennen. Eén ervan is de Balans. De stoere Breehorn 44 van Roel heeft al heel wat mijlen op de teller staan. Roel is met zijn vriendin onderweg naar de Canarische eilanden. We worden uitgenodigd voor het aperitief. Altijd leuk om gelijkgestemden tegen te komen.
Natuurlijk verkennen we de stad. Mooi. Veel toeristen. Veel volk, veel lawaai, veel knappe gebouwen. Veel smalle straatjes, veel iconische beelden, kortom veel Porto…
We bezoeken een Portohuis in Porto. We proeven Porto in Porto. We leren over Porto in Porto en we kopen Porto in Porto.
We bezoeken huis Churchill’s, krijgen een rondleiding en ontdekken het volgende:
Porto rijpt in eiken vaten. Hoe kleiner het vat, hoe beter, hoe rijkelijker de smaak. De minimale tijd om een porto te laten rijpen is 3 jaar. We proeven onder andere de lichtkleurige, droge porto die als aperitief gedronken kan worden, die een lichte kruidnagelsmaak heeft en niet echt zoet is. Ik ben geen fan. Daarna een jonge, zoete en donkere porto van 3 jaar oud, gerijpt in grote eiken vaten met de gekende klassiek-zoete smaak. Vervolgens een 20 jaar oude Porto, de zogenaamde Tawny Porto, gerijpt in kleine eiken vaten en minstens 5 jaar houdbaar. Heel lekker, vol en zoet. Het is leuk om te vergelijken. Hoe de smaak van de oude porto in je keel blijft hangen en hoe de smaak van de jongere direct vervliegt.
Tenslotte proeven we een Porto Vintage van een heel goed jaar (een goed wijnjaar is warm en droog). 2011 was zo’n jaar. Voor deze Porto zijn de druiven zeer nauwkeurig geselecteerd. De porto vintage is 50 jaar houdbaar en wordt in de fles beter en beter, hij wordt beschouwd als een investering. De smaak is heerlijk. We besluiten om de Tawny Porto van 20 jaar oud te kopen en één fles van 2011 (het jaar waarin we elkaar hebben leren kennen). We beloven elkaar om deze fles pas in 2055 te openen. Wat betekent dat we nog lekker lang kunnen reizen…
Porto staat ons aan. De mensen, de sfeer, de mentaliteit. Portugal is Europees, proper, gastvrij, open en toegankelijk. In de straten veel jonge mensen, veel design winkels, veel kunstenaars en straatmuzikanten, veel grafitti en veel street-art. We zien geen enkele moslim en geen vrouwen met hoofddoeken…
Als ik even later alleen en in strakke sportkledij ga joggen krijg ik geen afkeurende blikken en opmerkingen. Er klinkt geen gesis, gemompel of gesmek wanneer ik enkele mannen passeer. Portugal is volgens de statisieken één van de veiligste landen ter wereld en dat voel je. iedereen is hier ontspannen en vriendelijk. Wat een verademing.
Reacties