Onze Swan 44 wordt in hoofdzaak door Kat en ikzelf gezeild. Met de oude lieren hadden dikwijls een hand te kort tijdens de manoeuvres. We monteerden daarom deze nieuwe Lewmar ST 55 self-tailing lieren. Een serieuze hap in de scheepskas maar een must als je dikwijls doublehanded zeilt zoals wij.
Onze Swan 44 die ondertussen 44 jaar jong is heeft bijna een halve eeuw gebruik gemaakt van zijn oorspronkelijk schakelpaneel en bekabeling. Tijd voor vernieuwing.
Voor het schakelpaneel kozen we voor het Duits bedrijf Philippi. Zij konden op basis van een eigen tekening en bedradingsschema volledig maatwerk leveren. Kathleen tekende een ergonomisch paneel dat indien nodig later nog uitgebreid kan worden. Na het inzenden van de digitale tekening en betaling factuur mochten ons nieuw schakjelpaneel na amper 14 dagen in ontvangst nemen.
Fundamenteel lui zijn wij en daar zijn wij niet beschaamd over. Wat betreft onderwaterschepen schuren en antifouling schilderen zijn wij zelfs vreselijk, om niet te zeggen degoutant indolent. Wij neigen waarempel naar chronische vermoeidheid, enkel en alleen door er nog maar aan te dènken dat de onderkant van ons zondagskind wèèral “gedaan” moet worden.
We vertrekken in Cherbourg om 9:00 en hebben volop de tij mee. We besluiten al snel om onze koerst te verleggen van Dieppe naar Dover. Op die manier kunnen we halve wind varen en liggen we niet pal voor de wind te hotsen en te knotsen. Bovendien zijn we dit jaar nog niet in Engeland geweest (de Kanaaleilanden niet meegerekend natuurlijk). Het lijkt ons een leuke afsluiter om het kasteel van Dover nog eens te gaan bekijken.
Orkaan Bertha kwam langs en dat zullen we geweten hebben. We laten haar uitrazen tot zondag maar maandag is het welletjes geweest. We moeten richting Antwerpen vertrekken wegens werk gerelateerde verplichtingen. Ondanks de “strong wind warnings” en de “rough seastate” vertrekken we, misschien naar Dover, misschien naar Cherbourg. We zullen wel zien.
Zeilen en deadlines, altijd een explosieve cocktail…
We hebben werkelijk geluk. We liggen 5 dagen “verwaaid” maar volgens de gribfiles is er vanaf het WE een opening om terug de Golf van Biskaje over te steken, met een Zuidwester deze keer. Dit weerbeeld wordt beaamt door Fritz Buyl die we voor alle veiligheid en ter bevestiging contacteren. We vertrekken zondagnamiddag.
In de stad A Coruna kan je heerlijke tapas en lekkere verse vis eten in de gezellige straatjes achter het stadhuis. De sfeer en het weer zijn er Zuiders en warm en Galicië is groen en mooi. Het landschap van Schotland maar dan met veel beter weer. De accommodatie van de A Coruna Marina is een feest (regendouches, geweldig!). Douchen blijft toch een semi orgastische ervaring na drie dagen geheelonthouding.
Dag 1: De zonsopgang is alvast ok, niks geen red sky in the morning gedoe. Algauw verdwijnt het land uit het zicht. ArMen is jammer genoeg niet te zien in de ochtendnevel. Voorlopig geen wind, geen golven, geen dolfijnen en slecht zicht. Pfff, is dit nu de beruchte Golf van Biscaye? Na een blik op de AIS (geen schip te bekennen) maken we het zelf wat spannender met een potje seks op het voordek. Ook leuk.
Met tij mee nemen we Le Chenal du Four. Vanop het balkon (mijn favoriete plekje) staar ik in het heldere water en naar het beruchte Ouissant dat in de verte en in de zon ligt te blinken. Nog steeds geen dolfijnen. Het is frappant hoe Zuiders het klimaat hier plots is. Zaten we in Aber wrac’h nog wat gespannen in de kuip te twijfelen of we al dan niet een trui zouden aantrekken tegen het kille windje met een zweem zoute kanaalmist dan waait er hier een warme Oostenwind, droog en krachtig. Even het hoekje om maakt hier een immens verschil.
Een van de saaiste stukken bij het moeizaam opklimmen in het kanaal is la baie de Seine. Daarna wordt het leuker. Cherbourg, de Kanaaleilanden, Bretagne… Ik heb hier dan ook niet veel over te melden buiten het feit dat we aan Barfleur ’s morgens om vier uur plots 27 knopen wind in de maag gesplitst krijgen, we snel onze grote genua (130 %) moeten wegrollen, de spi-val tussen de rolgenua draait en we dus in het donker op het voordek moeten rondhannessen tijdens de ronding van Barfleur.