Zeer interessante video over hoe dat je een zeiljacht zonder roer weer genoeg manoeuvreerbaar kan maken om veilig een haven te bereiken. Per toeval wordt het dan ook nog gedemonstreerd met een Swan 44 zoals de RepoMan.

Het laatste weekend van de warme winter even doorwerken en de RepoMan is na zijn refit (2de deel) bijna klaar voor een nieuwe zeilseizoen. Nog een weekend in de hangbanden van de botenlift en de onderkant van de kiel is ook af.

Vorig seizoen de nieuwe Nautix A88 antifouling getest en het resultaat was zeer bevredigend, nergens aangroei onder de waterlijn en slechts hier en daar wat bruine slijm (dode algen). De Nautix A88 antifouling is de duurste in het gamma en wordt geadviseerd voor (warme) wateren met zeer sterke aangroei. Dit is antifouling voor vertrekkers.

Dit jaar gaan we de Nautix Performer antifouling grondig testen in de zoute wateren van de Noordzee en Atlantische Oceaan. As we speak zijn we nu de vorige laagdikte (2) weer aan het afbouwen naar nul middels schuren met korel 80 en daarna 120.

Zondagochtend om 10:30 begint de tij mee te lopen. We vertrekken met een WZW 7 Bft. Die moet in de namiddag ruimen naar het Westen en afnemen naar 5 tot 6. We steken een rif in de baai naast Eyemouth want de haveningang is smal en we moeten tussen allerlei grote stenen (zichtbaar en onzichtbaar) naar buiten kronkelen. Het uitvaren is euh, onthullend (het was donker toen we eergisteren binnen kwamen). In de Pilot staat dan ook: Eyemouth: Good shelter…once inside…

‘s Morgens om 5 uur lopen we eindelijk Peterhead binnen, de wind is ondertussen volledig weggevallen. We zijn het beu en willen nog maar één ding: RUSTEN…\r\nIn de late namiddag na een verkwikkende slaap en tijdens ons “feedbackmoment” besluiten we om het gat van 95 mijl tussen Peterhead en Eyemouth met ietsje minder ambitie te dichten. Een fixe dagtocht om rustig terug te beginnen, dan zien we wel verder.

Bij een lange offshore (450 zeemijl doublehanded) vertrek je niet ‘s avonds als het niet absoluut noodzakelijk is. Er is geen tijd om in het wachtsysteem te komen èn je hebt al een drukke dag achter de rug. Hij/zij die de eerste wacht doet, zit dus nog vòòr de tocht goed en wel begonnen is met een slaapachterstand. We gooien los in Inverness op 13 augustus in de vooravond. Dat is de eerste fout.

Loch Ness herbergt, buiten Nessie (die we wel drie keer gezien hebben) vooral veel huur-boot-toeristen. Deze zoetwatermatrozen vormen een gevaar voor iedereen die in de buurt komt. Gelukkig kondigen zij zich al van vér aan door de knaloranje, ouderwetse reddingsvesten die ze dragen (van het soort dat je als kind aan mòest doen en waar je niet dood in gevonden wilde worden). Verder is Loch Ness vooral bodemloos (230 m diep), lang en smal.

We zijn te laat om het kanaal op te gaan (de sluizen werken tussen 8:00 u en 17:30 u) Dan maar een mooring in de buurt. Niet fijn. Een lagere wal, niks te zien, veel stroming, veel wind. Wat een afknapper. Het is beter om een aantal sluizen te doen in de namiddag zodat je comfortabel en rustig kan overnachten op het Caledonisch kanaal dat overigens erg charmant blijkt. Bomen, weilanden, tsjilpende mussen aan de oude sluizen (1840), vriendelijke bediening en alles goed geregeld. Wel veel toeschouwers, ze worden met bussen gedropt.

De weg naar het Caledonisch kanaal is nog steeds mooi maar ook spannend. We krijgen tot 25 knopen wind (true) én een aantal interessante stromingen (8 knopen). Vooral in de nauwtes (de verbindingen) tussen de loggen kan verdraaid veel tij staan. Ook in tour-modus houdt de “wedstrijdbug” ons nog gegijzeld. We weten ondertussen dat al die zogenaamde tourzeilers zich meten aan elk jacht dat dezelfde koers vaart om er daarna op de stijger over op te scheppen. Wij halen ongeveer iedereen in die samen met ons vertrekt. Yeehah! God, we’re good…

Hoe meer we naar het Zuiden afzakken, hoe drukker het wordt. We zien weer Bavaria’s, Beneteau’s, Hansa’s enz. De authentieke vissershaventjes moeten zoetjesaan plaats ruimen voor jachthavens met faciliteiten. De drukdoenerij en de posh nemen, recht evenredig met de bootlengte, toe. Op de stijgers van de marina’s lopen Marina’s met Fifi (aan de leiband) en wifi (met paswoord).